Aριστοι γνώστες της Γυναικολογίας ήταν οι αρχαίοι Ελληνες γιατροί. Εκαναν διάγνωση ακόμη και γυναικολογικών καρκίνων, ενώ χρησιμοποιούσαν δεκάδες βότανα για κάθε νόσημα. Ο Ιπποκράτης περιγράφει μια σειρά νόσων -όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας- με τρόπο, ο οποίος μοιάζει πολύ με τη σημερινή νοσολογία.

Aριστοι γνώστες της Γυναικολογίας ήταν οι αρχαίοι Ελληνες γιατροί. Εκαναν διάγνωση ακόμη και γυναικολογικών καρκίνων, ενώ χρησιμοποιούσαν δεκάδες βότανα για κάθε νόσημα. Ο Ιπποκράτης περιγράφει μια σειρά νόσων -όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας- με τρόπο, ο οποίος μοιάζει πολύ με τη σημερινή νοσολογία. Στο «Περί Γυναικείων, το πρώτον» αναφέρει χαρακτηριστικά ότι μία χρόνια εξέλκωση του τραχήλου της μήτρας μπορεί να εξελιχθεί σε καρκίνο.

Παρατηρεί, δε, ότι η χρόνια παρέκκλιση της μήτρας προκαλεί επίσχεση των έμμηνων, διόγκωση των μαστών και μικρούς όγκους. Ο Γαληνός εφάρμοσε τις αρχές του Ιπποκράτη, προχωρώντας και σε αφαίρεση του όγκου.
Οι γνώσεις σε σχέση με τη διάγνωση, συμπληρώνονται από μια σειρά θεραπευτικών παρεμβάσεων, με βότανα, τα οποία αποτελούσαν τα φάρμακα της αρχαιότητας. Μεγάλος είναι ο αριθμός των θεραπευτικών φυτών που χρησιμοποιήθηκαν διαχρονικά από θεραπευτές άλλων πολιτισμών:
Ο άκορος αφορά γυναίκες που είχαν αιμορραγία από αποβολή, ενώ το βάλσαμο και το θυμάρι όσες έχουν αμηνόρροια. Για τη διακοπή της παραγωγής γάλακτος χορηγούνται ο κισσός, η μέντα, η φασκομηλιά και το φλισκούνι, ενώ το αντίθετο αποτέλεσμα έχουν το αγιάγκαθο, η αγκινάρα, ο άνηθος, ο βασιλικός, η βατομουριά, η βρυωνία, η γκαλέγκα, το γλυκάνισο, το κάρβι, το καρότο, το κύμινο, ο μαϊντανός, ο μάραθος, η μηδική, η τριγωνέλλα και η τσουκνίδα. Για τις πλύσεις, δράση έχουν η αμαρέλιδα, η γλυκόριζα, ο ήλιος, το θυμάρι, η καρυδιά, η μπέλλα και η μολόχα και στις φλεγμονές των ωοθηκών ο απήγανος, η βελανιδιά, το βιβούρνο, η γλυκόριζα, ο ήλιος, το θυμάρι και η καρυδιά. Από τους πόνους της περιόδου ανακουφίζουν τα βότανα αγγελική, αδίαντο, άζα, άζαρο, αλχεμίλη, απήγανος, αχιλλαία, αψιθιά, βαλεριάνα, βάλσαμο, βερβερίδα, βιβούρνο, γλυκάνισο, δενδρολίβανο, δίκταμος, ερυθραία, θυμάρι, ίνουλα, καλέντουλα, κανέλα, κάππαρη, καρότο, καψέλλα, κισσός, κρεμμύδι, κρόκος, κύμινο, λάμιο, μαϊντανός, μάραθο, μελισσόχορτο, μέντα, μηκύανθος, ρίγανη και τσουκνίδα.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ ΕΔΩ!

Τονωτικό της κύησης είναι η τριγωνέλλα, ενώ για άμβλωση χρησιμοποιούνταν το άζαρο, ο απήγανος, η άρνικα, η αψιθιά, το δενδρολίβανο, ο κρόκος και ο μαϊντανός. Τα βότανα έχουν δράση και σε μία σειρά από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως τα κονδυλώματα (βατομουριά), η λευκόρροια (αγριμόνια, αχιλλαία, βάλσαμο, βελανιδιά, ερυθραία, θυμάρι, ιτιά, καρυδιά, λάμιο και μπέλλα).
Κατά των παθήσεων των μαστών χορηγούνται ο μαϊντανός και η πουλμονάρια, για την απόφραξη των μαστών το γλυκάνισο και το γενάρι και για το πρήξιμο ο δυόσμος.
Για τα προβλήματα της μήτρας, δράση έχουν το βιβούρνο (καταπραϋντικό), η ασπερού, το λάχανο και η τριγωνέλλα (μητρίτιδα) και για τη μητρορραγία η αμαρέλιδα, η βελανιδιά, το γεράνι, το ερίγκερο, η καψέλλα, η κουμαριά, το λάμιο, το λάχανο και η τσουκνίδα.

Ποια είναι

Δέκα βότανα χρησιμοποιούσε ο Ιπποκράτης κατά των σημαντικών γυναικολογικών προβλημάτων:
Η αγριοτριανταφυλλιά δρούσε κατά των οιδημάτων, των φλεγμονών και ως εμμηναγωγό.
Η δάφνη είχε δράση σε καταστάσεις υστερίας και θεωρείτο ότι διευκολύνει τον τοκετό. Στην αρχαία Ελλάδα, ήταν ιερό φυτό αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα.
Ο δυόσμος χορηγούνταν από την αρχαιότητα ως καθαρτικό της μήτρας, ενώ μειώνει το πρήξιμο του στήθους από τον θηλασμό. Ως αιθέριο έλαιο, ανακουφίζει από τους πόνους της περιόδου.
Το ιεροβότανο ανήκει στο ίδιο γένος με το φασκόμηλο και χορηγούνταν κατά της στείρωσης. Το αιθέριο έλαιο μειώνει το στρες, είναι αφροδισιακό και περιέχει ορμόνες παρόμοιες των οιστρογόνων, οι οποίες είναι χρήσιμες λίγο πριν και λίγο μετά την εμμηνόπαυση.
Ο κέδρος δινόταν στις γυναίκες μετά τον τοκετό, για να περιοριστούν οι πόνοι και η αιμορραγία. Εχει δράση κατά της δυσμηνόρροιας και των προβλημάτων της ουροδόχου κύστης.
Ο μανδραγόρας είναι αναισθητικό και ισχυρό εμμηναγωγό.
Η μυρτιά χρησιμοποιούνταν για γυναικολογικές πλύσεις, ενώ ο χυμός από τα βρασμένα φύλλα της θεωρούνταν, επίσης, ότι διευκολύνει τον τοκετό. Η μύρτος ήταν αφιερωμένη στη θεά Αφροδίτη και αποτελούσε σύμβολο παρθενίας.
Η ροδιά δινόταν ως αντιεμετικό και αιμοστατικό σε γυναικολογικά και άλλα προβλήματα υγείας.
Το φασκόμηλο είναι αναλγητικό της μήτρας, ενώ βοηθά σε περιπτώσεις αμηνόρροιας και πόνων περιόδου.

ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑ
Με φύκια λύνεται το πρόβλημα των γυναικών
Φύκια κατά της κυτταρίτιδας; Γιατί όχι; Η φύση έχει την απάντηση για το πιο διαδεδομένο αισθητικό πρόβλημα των γυναικών. Αγριάδα, αγριοκαστανιά, θυμάρι, κισσός και φύκια μπορούν, επίσης, να βοηθήσουν, πάντα κατόπιν συμβουλής ειδικού.
Η κυτταρίτιδα αποδίδεται στο κακό κυκλοφορικό και στη δυσκολία αποβολής των τοξινών, τα οποία οδηγούν σε κατακράτηση υγρών και λίπους σε συγκεκριμένες περιοχές. Ορισμένα φυτά έχουν ιδιότητες οι οποίες συμβάλλουν στον έλεγχο των συγκεκριμένων προβλημάτων.
Τα φύλλα της αγριάδας περιέχουν βιταμίνες και στοιχεία, τα οποία συμβάλλουν στη διούρηση και στην αποβολή των τοξινών.

Ο χυμός λεμονιού
Ανάλογη δράση έχει και η αγριοκαστανιά, η οποία βοηθά στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του κυκλοφορικού. Τα συστατικά των καρπών της συμβάλλουν στον έλεγχο δερματολογικών προβλημάτων, αναγεννώντας τα κύτταρα της επιδερμίδας.
Το βάμμα θυμαριού έχει θερμαντική δράση και η επίθεσή του στα σημεία, όπου υπάρχει κυτταρίτιδα, συμβάλλει στην αντιμετώπιση του αισθητικού αυτού προβλήματος.
Τα φύλλα του κισσού στο ζεστό νερό μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της κυτταρίτιδας, ενώ παρόμοιο αποτέλεσμα μπορεί να υπάρξει με κρέμα, η οποία παρασκευάζεται από αμυγδαλέλαιο, κερί μέλισσας, βόρακα και βάμμα κισσού. Χρήσιμος είναι και ο χυμός λεμονιού, ο οποίος εξωτερικά λευκαίνει, μαλακώνει και καθαρίζει το δέρμα. Το λεμόνι καθαρίζει το αίμα, τονώνει τον οργανισμό και αποτρέπει τη συσσώρευση αλάτων, η οποία οδηγεί σε κατακράτηση υγρών.
Κατά της κυτταρίτιδας μπορούν, επίσης, να χρησιμοποιηθούν το αιθέριο έλαιο από γρέιπφρουτ και μανταρίνι. Θετικά είναι τα αποτελέσματα από τη χρήση φυκιών, ως κατάπλασμα ή μέσα στο ζεστό μπάνιο.

Φυτικά σκευάσματα για τις κύστες των ωοθηκών
Μία στις δέκα γυναίκες ταλαιπωρούνται από το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών. Εκδηλώνεται με μικρές κύστεις στις ωοθήκες και προκαλεί διαταραχές περιόδου, προβλήματα γονιμότητας, αυξημένη τριχοφυΐα, πρόσληψη βάρους και εναλλαγές στη διάθεση. Μία σειρά από βότανα μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχο των συμπτωμάτων του συνδρόμου.
Οι πάσχουσες αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία οδηγούν σε αίσθημα χαμηλής αυτοεκτίμησης και κατάθλιψη. Το βάλσαμο είναι ένα από τα καλύτερα φυτικά αντικαταθλιπτικά και μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο των συγκεκριμένων συμπτωμάτων, συμβάλλοντας στη μείωση της ήπιας και μέτριας κατάθλιψης.
Ο βασιλικός δρα κατά των ανδρογόνων, μειώνοντας παράλληλα το σάκχαρο πριν και μετά το φαγητό, καθώς και τα λιπίδια του αίματος. Παρόμοιος είναι και ο ρόλος της τριγωνέλλας, η οποία συμβάλλει στην αντιμετώπιση των φλεγμονών.
Η γλυκόριζα μειώνει την τριχοφυΐα και την ακμή, δρώντας κατά των ανδρογόνων. Αποκαθιστά την καλή λειτουργία των επινεφριδίων, επαναφέροντας την ωχρινοτρόπο ορμόνη (LH) σε φυσιολογικά επίπεδα.
Η λυγαριά βοηθά στην αποκατάσταση της ορμονικής ισορροπίας, ιδιαίτερα τις γυναίκες που έχουν υψηλή συγκέντρωση οιστρογόνων και λιγότερη προγεστερόνη. Το συγκεκριμένο βότανο μπορεί να εξομαλύνει την περίοδο και να βελτιώσει την οφειλόμενη σε ορμονικά αίτια υπογονιμότητα. Είναι, επίσης, αφροδισιακό και βοηθά στην ανεπάρκεια του ωχρού σωματίου.
Το «asparagus racemosus» ή «shatavari» είναι ένα αναρριχώμενο φυτό, το οποίο φύεται στη ζούγκλα της Ινδίας. Θεωρείται αναζωογονητικό των γεννητικών οργάνων της γυναίκας και χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία της υπογονιμότητας, των αποβολών και της μειωμένης ερωτικής επιθυμίας.

Πηγή: origin2.ethnos.gr