Ψυχικός πόνος, μοναξιά & ανθρώπινες σχέσεις | Δρ Αγγελική Νιάρχου
- Γράφτηκε από την Dr Αγγελική Νιάρχου
- Σχολιάστε πρώτοι!
Γιατί τόσος πόνος; Γιατί τόση μοναξιά; Με ρώτησε ένας ασθενής μου...
Η απάντηση πολλές φορές δύσκολη, επίπονη και φαινομενικά τυπική αλλά αμιγώς ουσιαστική. Ο πόνος ή αυτό που ονομάζουμε ψυχικός πόνος προέρχεται από τον συνδυασμό της βαθύτερης πεποίθησης μας και την φωνή του υποσυνειδήτου μας που μας καθοδηγεί. Αυτά τα δύο διαμορφώνουν έναν παγιωμένο τρόπο σκέψης και αντίληψης κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας και ανάπτυξής μας που μας καθοδηγεί σε όλη την ενήλικη ζωή ασυνείδητα.
Το στερεότυπο αίσθημα του "δεν αξίζω να είμαι καλά" φιλτράρει καθε θετική απολαβή σε αρνητική. Οι λάθος επιλογές ή η τάση μας για αυτές τις επιλογές έρχονται συνεχώς να μας επιβεβαιώσουν για αυτό που μάθαμε κατά την ανάπτυξή μας. Το γεγονός ότι "αξίζω να είμαι καλά" προέρχεται από την προσωπική απόφαση του καθενός να είναι "καλά". Για να φτάσουμε όμως σε αυτήν την απόφαση προέχει η κατανόηση και η αυτο-αντίληψη του εσωτερικού εαυτού μας.
"Ποιος δηλαδή μας έμαθε ότι δεν μπορούμε να είμαστε καλά και πως εμείς το απορροφήσαμε κάνοντάς το δικό μας."
Σε αυτό το στάδιο αναλύεται αρχικά η έννοια της φωνής του υποσυνειδήτου και η βαθύτερη πεποίθηση. Ως βαθύτερη πεποίθηση ορίζεται μία παγιωμένη αντίληψη που οδηγεί στο γεγονός ότι δεν αξίζω τελικά να είμαι καλά πχ δεν είμαι αρκετά καλός. Η φωνή του υποσυνείδητου αντίστοιχα περιλαμβάνει την φωνή του ενήλικα γονέα που έγινε κτήμα μας και ένα μέρος της συνεχίζει να μας καθοδηγεί ασυνείδητα, σαν τη ηχό που ακούγεται αρκετά αργότερα από την αρχική εκφώνηση του ήχου. Το μυστικό είναι να ακούσουμε αυτήν την ηχό που μας οδηγεί τόσα χρόνια ασυνείδητα και μετατρέπει τις πραγματικές ανάγκες και θέλω μας σε επώδυνα πρέπει. Ταυτόχρονα είναι αρκετά σημαντικό να δοθεί σημασία και στα σημαντικά πρέπει που ορίζουν και καθορίζουν το περιβάλλον και τη συμπεριφορά μας ούτως ώστε να μετουσιωθούν όλα αυτά στο συναίσθημα της αρμονίας και της λειτουργικότητας.
Ο ψυχοθεραπευτής συντροφεύει τον θεραπευόμενο ταξιδευτή στην πολυτάραχη θάλασσα της αυτογνωσίας και της επίγνωσης σαν στυλοβάτης και εμψυχωτής στο πιο σημαντικό για όλη τη ζωή του, ταξίδι του.
Γράφει η
Αγγελική Κοσκερίδου - Νιάρχου
Διδάκτωρ Φυσικοπαθητικής - Ψυχοθεραπεύτρια
Holistic & Psychosomatic Healer